De Warmtewet2014,heeft grote gevolgen hebben voor zowel verhuurders als huurders van kantoorgebouwen die oppervlakten van 2000 m² of minder verhuurt als huurt. Met de invoering van de Warmtewet worden kleine zakelijke afnemers van warmte met een oppervlakte van maximaal 2000 m² beschermd tegen warmteleveranciers. Voor warmteleveranciers betekent dit dat zij te maken krijgen met extra verplichtingen.
Een warmteleverancier is iedere persoon of onderneming die zich bezighoudt met de levering van warmte aan verbruikers met een aansluiting van minder dan 100 kiloWatt. Voor kantoren ligt de grens van 100 kW bij een oppervlakte van circa 2000 m² bvo. Dit komt voornamelijk voor bij multi-tenant kantoorgebouwen waarin de afnemers warmte ontvangen uit een collectieve energievoorziening.
Wanneer de individuele afnemer beschikking heeft over een eigen warmtevoorziening, en daarvoor een direct leveringscontract heeft met een stadswarmte-, gas- of elektriciteitsleverancier, is er geen sprake van levering volgens de Warmtewet. In de gevallen waarin (stads)warmte, gas of elektriciteit ten behoeve van de opwekking van warmte in de huur- of servicekosten wordt doorberekend, zal er dus veelal sprake zijn van warmtelevering door de vastgoedeigenaar/verhuurder.
Met de nieuwe Warmtewet worden huurders beschermd tegen hoge tarieven, onacceptabele storingen en niet-transparante leveranciers/verhuurders. Warmteleveranciers kunnen onder bepaalde voorwaarden vergunningsplichtig worden. Ze mogen niet meer in rekening brengen dan het maximumtarief dat de Autoriteit Consument en Markt (ACM) vaststelt. De warmteleverancier krijgt verder te maken met extra administratieve plichten, zoals een gespecificeerde nota voor de warmtelevering aan verbruikers en een storingsadministratie, en extra juridische plichten. Het gaat dan vooral om het afsluiten van individuele leveringscontracten met huurders.
De verplichtingen kunnen tot gevolg hebben dat de leverancier verlies kan maken op de levering van warmte. De kosten voor de levering van warmte kunnen namelijk niet meer 1-op-1 doorberekend worden aan de afnemer.