De Warmtewet, die op 1 januari 2014 van kracht wordt, gaat eigenaren van kantoorgebouwen met een oppervlakte van 2.000 m² of minder, flink raken. Door de nieuwe wet worden kleine zakelijke afnemers van warmte met een oppervlakte van maximaal 2.000 m² beschermd tegen warmteleveranciers. Daardoor worden er meer eisen gesteld aan warmteleveranciers

Warmteleverancier

Een warmteleverancier is iedere persoon of onderneming die zich bezighoudt met de levering van warmte aan verbruikers met een aansluiting van minder dan 100 kiloWatt (kW). Voor kantoren ligt de grens van 100 kW bij een oppervlakte van circa 2.000 m² bvo. Dit komt voornamelijk voor kantoorgebouwen met meerdere huurders en waarin de afnemers warmte ontvangen uit een collectieve energievoorziening.

Eigen warmtevoorziening

Wanneer de individuele afnemer beschikking heeft over een eigen warmtevoorziening, en daarvoor een direct leveringscontract heeft met een stadswarmte-, gas- of elektriciteitsleverancier, is er geen sprake van levering volgens de Warmtewet. In de gevallen waarin (stads)warmte, gas of elektriciteit ten behoeve van de opwekking van warmte in de huur- of servicekosten wordt doorberekend, zal er dus veelal sprake zijn van warmtelevering door de vastgoedeigenaar.

Autoriteit Consument en Markt

Met de nieuwe Warmtewet worden afnemers beschermd tegen hoge tarieven, onacceptabele storingen en niet-transparante leveranciers. Warmteleveranciers kunnen onder bepaalde voorwaarden vergunningsplichtig worden. Ze mogen niet meer in rekening brengen dan het maximumtarief dat de Autoriteit Consument en Markt (ACM) vaststelt. De warmteleverancier krijgt verder te maken met extra administratieve plichten, zoals een gespecificeerde nota voor de warmtelevering aan verbruikers en een storingsadministratie, en extra juridische plichten. Het gaat dan vooral om het afsluiten van individuele leveringscontracten met afnemers.

Verliesmakend

De verplichtingen kunnen tot gevolg hebben dat de leverancier verlies kan maken op de levering van warmte. De kosten voor de levering van warmte kunnen namelijk niet meer 1-op-1 doorberekend worden aan de afnemer. Dat verlies op de warmtelevering geen denkbeeldige zaak is, blijkt ook uit de door Local ontwikkelde benchmark voor energievoorzieningen. Uit de benchmark blijkt dat het financiële rendement van de warmtelevering flink kan dalen na invoering van de verplichte tarieven.